Wees stil mijn hart.

Wees stil mijn hart.

Als razende gedachten van de wereld als een wervelwind mijn redeneerkunst overhoop brachten,

heb ik mezelf onophoudelijk voorbij gepraat. Ik praatte en praatte en maakte me druk.

Dat was ik gewend te doen.

Het vraagt van me om te verstillen.

Als razende gedachten als een wervelwind mijn redeneerkunst overhoop willen brengen,

verstil ik. Dan wordt het stil in mijn hoofd.

Als onrecht in de wereld mijn hart met razernij verwoedde,

heb ik verbitterd gevochten. Ik gaf kritiek over alles en iedereen en werd hard in mijn oordeel.

Dat was ik gewend te doen.

Het vraagt het van me om te verzachten.

Als onrecht mijn hart met razernij wil verwoeden,

verzacht ik. Dan wordt het zacht in mijn hart.

Als verwachtingen van de wereld op me neer vielen als een buitensporige offerkist,

heb ik mijn pas versneld. Ik liep maar door, struikelde en holde weer verder.

Dat was ik gewend te doen.

Het vraagt van mij om te vertragen.

Als verwachtingen op me neer wil vallen als een buitensporige offerkist,

vertraag ik. Dan worden mijn handen en benen traagzaam.

Als verhalen van de wereld met rode draad volledig zoek, afdwaalden in een wazige schuimlaag,

raakte ik behoorlijk in de war. Ik wist niet meer wie te geloven en werd argwanend.

Dat was ik gewend te doen.

Het vraagt het van mij om te verdiepen.

Als verhalen met rode draad volledig zoek, willen afdwalen in een wazige schuimlaag,

verdiep ik onder de schuimlaag. Dan wordt mijn gedachte helder.

Als de wel gekende grondvesten van de wereld onder mijn voeten heen leken te verschuiven,

werd ik bang om alles te verliezen wat bekend was. Ik leefde in onrust en angst.

Dat was ik gewend te doen.

Het vraagt van mij om te vertrouwen.

Als de wel gekende grondvesten onder mijn voeten heen willen wegschuiven,

vertrouw ik dat ik gedragen word. Dan wordt mijn gevoel vertrouwend.

Ik vertrouw dat in verstilling, verzachting en vertraging het leven voor mij verdieping krijgt.

Ik verdiep in vertraging, verzachting en verstilling het vertrouwen dat ik gedragen word.

Door mezelf.

Door de andere.

Door het leven.

Mademoiselle Marteaux