Als ik door liefde word gedragen.

Als ik door liefde word gedragen,

staakt mijn hersenwerk voor even met gezwets of vruchteloos zagen,

stopt een tijdje het in cirkeltjes draaien in waarom of wat-als-vragen,

kan de snelle beweging van mijn gestel tijdelijk vertragen,

gaan kommer en kwel mijn lijf eventjes niet meer belagen,

hoef ik een moment lang moeilijkheden niet langer te verdragen,

moet ik een poos de lasten niet verder alleen dragen,

kan ik een ogenblik lang mijn opgelucht hart opnieuw behagen,

met onbevangenheid een tijdje in het rugzakje achterovergeslagen,

om op mijn beurt liefde naar buiten te dragen.

Als ik door liefde word gedragen,

kan mijn lijf haar logge bekleding afleggen om zorgeloos in haar volslagen naaktheid te baden,

om in de soelaas van die gewichtloosheid onmogelijk te verdrinken.

Als ik door liefde word gedragen,

kan mijn zwaar geworden hart zichzelf in een zucht van opluchting eindelijk uitkleden,

ontdoen van alle zorg dat haar niet verder zal verminken.

Als ik door liefde word gedragen,

Kan mijn beklemde stem, stilgehouden in een beleefd knikken zichzelf eindelijk vrijgeven,

tot ze zich tot voorbij de uiterwaarden van een klankschaal, geheel laat weerklinken.

Als ik door liefde word gedragen,

Kan mijn bekneld hoofd tot over de rand gevuld met benauwenis, een groot deel aan bekommernis tot op de bodem laten bezinken.

Als ik door liefde word gedragen,

Kan ik mijn levenswandel opgelucht voortzetten zonder grote spanning om tegenop te hinken.

Als ik door liefde word gedragen,

Kan ik in mij uitkleden en uitspreken, in het baden en het laten, een nieuw hoofdstuk heling afvinken.