Mama, waar vinden we elkaar?
Mama.
Ik heb weinig te vertellen.
over papa kan ik pennen, woorden lopen sneller dan de inkt zelf vloeien kan. Maar als ik denk aan jou blijft mijn schrijvershand onbewogen.
Ik kom er gewoon niet bij.
Ik raak niet tot bij jou.
Wie ben jij?
Jouw pijn die ik niet stillen kan, die ik niet langer aanhoren kan, die ik niet meer verdragen kan. Ik blijf er mijlenver van uit de buurt.
De eenzaamheid die als een sluier je voorkomen vaal maakt, hoe die weg te trekken.
Je bent een toegewijde moeder geweest. Een moeder die leefde voor haar gezin.
Niet buitenshuis werken, geen vrijetijdsbestedingen en heel karig in jouw vriendschappen.
In het katholieke beeld een voorbeeldige vrouw die zich opoffert voor het welzijn van anderen.
Ik had het kruis op zijn kop kunnen draaien.